Verslag 1 uit Kitale, Kenya – 15 juli 2017

Beste familie en vrienden,

Dit wordt experimenteren. Ik ben nu in Kenya aangekomen en van Mabula heb ik het advies gekregen om mijn verslag op het kladblok te schijven, omdat dit beter te verwerken is als we het op de eigen website zetten. Mabula heeft in plaats van de blog op zijn website een speciale website aangemaakt, omdat hij nu voor zijn bedrijf een andere website heeft gemaakt. Hij gaat t.z.t. de oude website opheffen. Dus ik ben benieuwd, hoe het gaat worden, de komende weken.

Ik ben woendag 12 juli ’s avonds uit Nederland vertrokken en had een goede vlucht. De wind zat mee. Hij vliegtuig was voor de verwachte tijd in Nairobi. Daar was het chaotisch in de aankomsthal.
Eerst moesten we langs een gezondheidscontrole. Er heerst Cholera in Nairobi. Gelukkig had ik mijn vaccinatie boekje in de tas gestopt en kon ik dit laten zien. Dit had ik niet eerder meegemaakt.
Dit jaar was het voor het eerst, dat men het visum via het internet moest aanvragen. Dit duurde langer dan de andere keren, maar het visum kwam op tijd op mijn account. Hierdoor was het niet duidelijk in welke rij ik moest gaan staan voor de controle. Ik stond dus in de rij waar geen visum meer moest worden aangevraagd, maar wegens de lange rij kreeg ik driemaal het advies om in een andere rij te gaan staan. Uiteindelijk stond ik voor een vriendelijke dame, die vroeg hoelang ik in Kenya zou blijven en waarom ik zolang zou blijven. Toen zei ze, dat ik eigenlijk het verkeerde visum had aangevraagd. Ik had  business aangevraagd op advies van de Rotary Doctors Zweden. Ze zei, dat dit een visum was voor een paar weken en dat ik eigenlijk een speciaal visum moest aanvragen, gelukkig ze gaf toch haar stempel en kon ik door lopen naar de uitgang. Daarna ging het pinnen gelukkig goed en kon ik naar de agenten voor een sim kaart. Ik heb meteen twee Simkaarten gekocht, een voor de telefoon en de andere voor de internet verbinding.

Daarna kon ik naar de vertrekhal voor de binnenlandse vluchten. Het vliegtuig had vertraging. Dat was duidelijk. Technici waren bezig met het voorwiel. Uiteindelijk was de vertraging anderhalf uur. Dat viel nog mee. Het was 40 minuten vliegen naar Eldoret. Daar stond Daniël Muruka, coördinator van Rotary doctors Zweden, klaar om ons naar Kitale te brengen. We waren om half drie in Kitale. Het had juist geregend, alles was nog nat.

We troffen er Ruth Jelagat.  Zij doet de huishouding 5 dagen per week. Alfred Kibet is de bewaker en het manusje van alles. Ruth tref ik nu voor de derde keer. Ze was in 2014 in Mumias al de huishoudelijke hulp en in 2015 was ze naar Kitale gekomen. Alfred Kibet had ik ook al eerder ontmoet. Hij was twee jaar geleden vrijwilliger en tolk op één van de klinieken. De arts Jaap Wolff uit Leiden was ook al terug van zijn werk. Later kwam Marianne Juter. Ze is een Zweedse arts, ook gepensioneerd. Vroeger heeft zij  als verpleegkundige al in Turkana gewerkt. Dat ligt in Noord Kenia.

Vrijdag 14 juli ben ik begonnen om Marianne Juter te helpen in het dorp Marinda. Dat was een goede start. Want het schijnt de drukste plek van de week te zijn. Marinda was 29 kilometer hier vandaan. Het duurde meer dan een uur om er te komen. Ik had een tolk, maar die was meer voor de administratie. Alle patiënten verstonden Swahili. Er waren geen compliceerde problemen. Ik zag 3 kinderen met malaria en een paar met longontsteking. Omdat er hier in Kenia al zes weken een staking van de verpleegkundigen in overheidsdienst is, zijn er meer patiënten. Samen zagen we uiteindelijk 55 patiënten.

Donderdag avond kwamen er twee dames op bezoek voor de collega’s, die gingen vertrekken. Francien is een Canadese, van een Pinkstergemeente Kerk , zij heeft een soort kliniek voor arme kinderen. De andere dame was een Keniaanse. Zij is een accountant en werkt voor een project met tablebanking: een groep mensen brengt allemaal wat geld in en dan kan een van hen een lening af sluiten tegen 10 % rente. Na een paar maanden moet dit terug betaald worden. Daarna kan een ander van de groep lenen. Langzaam groeit het geïnvesteerde bedrag en kan men er ook grotere dingen mee doen. Zij is hier ook lid van een jonge Rotary club. Ze nodigde ons voor vrijdagavond uit voor de club bijeenkomst.

We waren er om 17.30 , op vrijdag. Er kwamen maar drie van de dertien leden. Sommigen waren elders. De leden stelden zich voor, de club bestond sinds 2013. Er werd verslag uitgebracht over een project. Ze hadden van Jaap Wolff €1000 gekregen. Daarmee hebben ze georganiseerd, dat er bij de jongsten van een school, van 4-6 jaar een nieuw toiletblok gebouwd wordt. Dat was er nog niet. De Rotary leden namen ons mee om het te laten zien. Dit was een school in een buitenwijk. Echt in de slums. Er zitten 1000 kinderen op die school. Daarna hebben we samen met hen het diner gebruikt.

Vrijdagavond ben ik druk bezig geweest om mijn telefoon en de internet verbinding voor mijn laptop in orde te brengen. De telefoon had ik uitgezet en weer aangezet en er moest een Pin code ingevoerd worden. Dat deed ik blijkbaar fout en na drie pogingen was de telefoon geblokkeerd. Om het te activeren moest ik de Puk code invoeren en een nieuwe Pin code invoeren. Waar moest ik de Puk code vandaan halen? Ik heb een berichtje naar huis gestuurd om te kijken of dat in het doosje van de telefoon lag. Dat was gelukkig zo, maar de oude code werd niet geactiveerd. Gelukkig kreeg ik zaterdagavond het idee om op het internet te kijken hoe je zo’n probleem kunt oplossen. Het was heel eenvoudig. Op het kaartje van de Sim kaart staan zowel de pincode als de PUK code. Toen was dat probleem opgelost

Voor mijn laptop heb ik een dongel en nam de oude van thuis mee, van vodacom en ik dacht dat je er alleen maar een nieuwe simkaart in hoeft te doen. Dat ging dus niet. Helaas had de jongenman bij het vliegveld in Nairobi ook niet gezegd, dat de Simkaart van de ene firma niet in de dongel van een andere firma past. Hij had de dongel wel gezien. Gelukkig kon ik zaterdag de dongel van Marianne overnemen en nu kan ik wel internetten en mailen.

Zaterdag was een rommelige dag, Jaap en Marianne gingen vertrekken. Er was geen elektriciteit door de regen en het onweer. Ik kon niet douchen. De coördinator zou komen. Zodoende zat ik tot 12.00 uur eigenlijk niets te doen. Intussen heb ik nog weer geprobeerd om de telefoon op gang te krijgen. Het was dus een beetje frustrerend.

Om 14.30 uur ben ik naar de stad gegaan, lopend. Dit is 45 minuten lopen. Ik was van plan om ook bij de telefoonwinkel langs te gaan voor advies of om eventueel een nieuwe telefoon te kopen.
Ik was juist te laat. De winkel was juist gesloten. Toen heb ik een krant gekocht. Het is verkiezingstijd er gebeurt dus van alles. Het is spannend of de twee belangrijkste partijen het rustig houden.
Men is wel bang, dat het uit de hand gaat lopen. Daarom krijgen wij rond 8 augustus tijdens de verkiezingen een aantal dagen vrij van Rotary. Ze willen ons dan buiten het land hebben. Mocht het nodig zijn om ons te evacueren, dan kunnen we niet via Eldoret vertrekken. In dat gebied zijn 10 jaar geleden hevige gevechten geweest. Toen zijn er bij de verkiezingen 1200 mensen omgekomen. Later is er ook nog een kerk in brand gestoken. Duizenden mensen zijn toen op de vlucht geslagen. In 2015 heb ik nog vluchtelingen kampen gezien, met mensen die nog niet naar hun gebied durfden terug te keren. Daarom is het goed om het nieuws te volgen. Ik heb ook nog een Swahili boek gekocht om mijn kennis nog te verbeteren.

Daarna ben ik via de hoofdstraat teruggelopen en zag in de Afrikaanse tulpen bomen orchideeën. Ik stond er naar te kijken en een paar plantenverkopers vroegen of ik iets wou kopen. Ik zei, dat ik graag een paar kleine orchideeën, die boven mijn hoofd groeiden wou hebben. Eén van de mannen klom in de boom en ik had drie souvenirs.

Dat maakte de dag weer goed.

Vandaag begon de dag met een stralende hemel en zonnig. Ik ben nog naar de kerk gegaan. De kerk zat helemaal vol. Het was een mis in het Swahili. De mensen zijn er enthousiaster dan bij ons.
Bovendien lopen de mensen bij het aanbieden van de gaven dansend door de kerk, Het was toch een feest om het aan te horen. De mis duurde 2.30 uur. Ik was juist op tijd terug, daarna begon het hard te regenen en is het nu koel en bewolkt.

Nu moet ik zo proberen jullie dit verslag te sturen en later proberen of het lukt om het op de website te zetten. Ik schrijf het wat uitgebreid, want het is ook voor mezelf een verslag. Tot de volgende keer.

met vriendelijke groeten
uit Kitale in kenia

Gerard